مربیان کتب روشهای تدبر توجه نمایند که به عنوان مربی قرآن لازم است چند محور اصلی را برای هر جلسه قرآنی مورد توجه قرار دهند:
- قرآن محور باشد و نه مربی محور.
- قرآنی محور باشد که همراه با عترت است.
- نیازمحور باشد و بخشی از کلاس یا برنامه به فعال سازی نیاز در مخاطب پرداخته شود. این امر مستلزم آن است که نیاز در مربی فعال شده باشد و در اثر همنشینی مخاطب با وی این احساس نیاز منتقل می شود.
- خروجی محور باشد و مخاطب حتما باید در خروجی‌های کلاس مشارکت داشته باشد.
- با توجه به نیازمحوری و خروجی‌محور بودن جلسات، کتاب‌ها لازم است به گونه‌ای ارائه شود که شما ببنید آن مخاطب چگونه فعال می‌شود و نیازش چگونه به خروجی می‌رسد.
- برای تقویت مربیان در فعالسازی مخاطب از جهت نیاز یا ارائه خروجی، می توان از تجربیات دیگران استفاده نمود.
علاوه بر موارد فوق به نکات زیر در ارتباط با جلسات تدبر در قرآن و ارائه کتب روشهای تدبر توجه نمایند:
- ماهیت ارائه کتب روشهای تدبر مباحثه هست. از این رو مربی «هم مباحثه» هست و هیچ وقت نباید خود را از این شأن خارج کند. این سبب می شود «سوره قرآن» به عنوان معلم حقیقی سوره خودش را نشان می‌دهد و خودش افراد را به اصلاح دعوت می‌کند.
- برای هر سوره‌ای حداقل یک هفته کار شود و افراد فرصت داشته باشند با آن سوره زندگی کنند.
- در اغلب کتب روشهای تدبر همراه با مطالعه سوره بیان شده اند. اولویت در هر حالتی خود سوره است و روش اولویت نیست. اگر سوره خوب گفته شود روش جدای از سوره نیست. اگر سوره طوری بیان گردد که در زندگی جاری شود همین روش است.
- تمارین و جاهای خالی ذکر شده در کتاب برای آن است که مخاطب را به سمت فهمیدن حقایق سوره و کارهایی که باید بر اساس آن انجام دهد، سوق دهد.
- سعی شده است کتاب های تدبر جامعیت داشته باشند، از این رو همه مخاطبین را نمی توان ملزم به حل تمارین نمود و لازم است افراد متناسب با نیازهایشان با کتاب روشهای تدبر تعامل کنند. اگر کسانی که تمارین را انجام می دهند برای بقیه بخوانند، بقیه یاد می گیرند. بنابراین نیاز نیست انجام تکالیف شرط لازم برای برگزاری جلسات باشد.
- ما قرآن را با مخاطبین مباحثه می کنیم تا با آن زندگی کنیم؛ لیکن باید توجه داشت که مصداق گفتن ها امکان دارد باعث اذیت مخاطبان بشود. به خصوص لازم است از گفتن تجربیات شخصی که شائبه تعریف از خود دارد، اجتناب شود. بنابراین لازم است مفهوم و مصداق ها را مربی از خود قرآن بگیرد و یا روایت متناسبی را انتخاب کرده و بخواند.
- افرادی که روشهای تدبر را با دیگران مباحثه می کنند لازم است، خود سیر علمی مشخصی در حوزه تدبر در قرآن داشته و این سیر و برنامه در حال جریان باشد. وقتی مربی برنامه برای سیر علمی تدبر خود دارد، نیاز آن به خاطر همنشینی، به مخاطب القا می شود.
اگر کسی کتابی را خوانده ولی بر آن تسلط ندارد، تنها به شرط برنامه داشتن و صرف وقت کافی برای یادگیری عمیق کتاب در حین ارائه آن، می تواند آن را مباحثه نماید.
