مثلاً شما اصحاب فیل را ندیده‌اید، بامطالعه تاریخ گزاره‌هایی در ذهن شما شکل می‌گیرد و با همین مطالعه افراد و اتفاقات را مشاهده می‌کنید.

باید و نباید و منظور از باید و نباید توبیخ و غیر و توبیخ است که ما آن را ارزش نام‌گذاری کردیم

صحت گزاره‌ها نوعاً این‌گونه است که گزاره درجه اول باید دلالت به‌ظاهر داشته باشد. گزاره‌های درجه اول باید حتماً نوشته شود و باید ساده و منطبق بر آیه باشد. نوعاً افراد در گزارش‌نویسی عجله دارند و اگر گزاره به سطح ترجمه میل نکند به مشکل می‌خورد. مثلاً در سوره ناس «قل اعوذ برب الناس» گزاره می‌شود خداوند به پیامبر امر کرده که بگو پناه می برم به رب ناس. این که خداوند به پیامبر امر کرده منظوری دارد. فهم نیت می‌شود گزاره بعدی

در کتاب تفکر، اصرار بر گزاره نویسی است و اصراری بر اصلاح گزاره نیست. در کتاب 12، این امر اصلاح می شود. افراد باید گزاره نویسی را به شکل فطری تجربه کنند و اصلاح کارشان اگر با قواعد باشد به درازا می کشد. البته که کتاب المیزان برای میزان کردن گزاره­ها هست.